Ocieplenie dachu: 1-5.8.2017

Dach został ocieplony wełną mineralną.

Dzięki dużej zawartości powietrza oraz mikroskopijnej strukturze włókien mineralnych wełna ma bardzo dużą zdolność do utrudniania przepływu (ucieczki) ciepła. Wełna mineralna, zastosowana jako izolacja termiczna, zapewnia też przegrodom wysoką odporność ogniową (jest niepalna), a także chroni dom przed hałasem.

Mówiąc o wełnach mineralnych, mamy na myśli wełny kamienne (skalne) i szklane.

Wełna skalna powstaje z bazaltu, podczas wytapiania w temperaturze ponad 1400°C. Wełna szklana wytwarzana jest z piasku kwarcowego i stłuczki szklanej, wytapianych w temperaturze około 1000°C. Stopiony bazalt lub szkło, wraz z odpowiednimi dodatkami mineralnymi, poddawane są procesowi rozwłókniania, w efekcie którego powstają włókna (kamienne lub szklane). Włókna zlepia się później specjalnym lepiszczem i robi z nich płyty, maty lub otuliny, albo wytwarza luźne strzępki wełniane, zwane granulatem.

W wełnie kamiennej spoiwem jest lepiszcze termotopliwe. W szklanej są to żywice fenolowo-formaldehydowe (tradycyjna wełna, w kolorze żółtym), żywice na bazie poliakrylów, wolne od formaldehydu (biała wełna) albo biożywice, na bazie skrobi roślinnej, wolne od fenolu, formaldehydu i akrylu (wełna w naturalnym kolorze brązowym). [O wełnie mineralnej prawie wszystko]

Dla nas wybraliśmy wełnę mineralną wyprodukowaną w technologii ECOSE przez niemiecką firmę Knauf Insulation, w formie mat zwiniętych w rolki Unifit 035.

Wełna mineralna w ECOSE® Technology to innowacyjna izolacja, wolna od formaldehydu, fenolu i akrylu, bez dodatku sztucznych barwników oraz substancji rozjaśniających – jest naturalnie brązowa. Powstaje z szybko odnawialnych surowców, takich jak piasek kwarcowy i szkło z recyklingu.

Sztuczna wełna nieźle imituje tę prawdziwą.

Mata wełny zwinięta w rolkę w opakowaniu.

Etykieta z opakowania

Najważniejsze parametry:

• Współczynnik przewodzenia ciepła λD = 0,035 W/mK; 
• Klasa reakcji na ogień: A1

Jak czytać współczynnik λD zostało wyjaśnione we wpisie Ocieplanie elewacji.

Część poddasza w trakcie ocieplania dachu.

Powyższe zdjęcie ilustruje najważniejsze etapy procesu ocieplania.

1. Matę wełny przycina się do kształtu podyktowanego rozmieszczeniem krokwi tak, aby dało się ją tam wcisnąć.
2. Pod wełną rozpina się na krokwiach sznurek, blokujący matę przed wypadnięciem.
3. Kolejną warstwę tworzy membrana paroprzepuszczalna (żółty kolor).

Profile do konstrukcji sufitu to już część innego procesu opisanego w Sufity na poddaszu i ścianki działowe.

Ocieplanie sufitu.

W przypadku ocieplania sufitu kolejność kroków jest nieco inna: najpierw sznurki, potem membrana, na koniec wełna.

Widok od dołu części stropu pokazanego na poprzednim zdjęciu (górna łazienka).

Pomieszczenie nad garażem przed postawieniem ścianki działowej.

Na powyzszym zdjęciu zwróciliśmy uwagę na to, że konstrukcja sufitu jest gotowa, mimo braku żółtej membrany. Wydawało się nam, że to przeoczenie ze strony budowlańców. Jednak kilka dni później, gdy robiliśmy zdjęcia wznoszonej ścianki, zauważyliśmy, że jednak membrana się pojawiła (zob. zdjęcie). Musimy zapytać pana Jarka, czy to rzeczywiście było przeoczenie, w porę zauważone, czy też były powody takiego postępowania.

Połączenie wywietrzników dachowych z kanałami wentylacyjnymi prowadzącymi do kuchni przez bibliotekę.

Na pierwszym planie wyloty wywietrzników dachowych; na dalszym planie, na dole, wlot do kanału wentylacyjny w bibliotece prowadzącego do kuchni. Rury pokazane na poprzednim zdjęciu łączą te dwa miejsca.

W całym domu są 4 połączenia tego typu:

1. opisany wyżej;
2. od dwóch wywietrzników dachowych do pomieszczenia gospodarczego przez pokój z widokiem na jezioro (jeden z tych kanałów będzie poprowadzony pod sufitem pomieszczenia gospodarczego do dolnej łazienki);
3. od dwóch wywietrzników dachowych bezpośrednio do komina, którego podstawa jest w kotłowni, a środkowa część w pomieszczeniu nad garażem (por. zdjęcie niżej).
4. od  jednego wywietrznika dachowego bezpośrednio do otworu wentylacyjnego w górnej łazience.

To jedyne zdjęcie, na którym (nieco powyżej środka zdjęcia) widoczne są, aczkolwiek bardzo słabo, końcówki wywietrzników dachowych, o których mowa w p. 2, wyżej.

Pomieszczenie nad garażem (zob. p. 3, wyżej).

Końcówka wywietrznika dachowego dla go'rnej l/azienki (zob. p. 4, wyżej),

Przewód elastyczny izolowany użyty do połączeń pokazanych na poprzednim zdjęciu.